BUITENPOST – Hij had al eens een invalbeurtje gehad, maar op 11 maart
maakte Cambuur-keeper Pieter Bos dan eindelijk zijn debuut in de eredivisie.
Eerste keeper Sonny Stevens was ernstig geblesseerd geraakt en
eindelijk verliet Bos de reservebank voor een plaats onder de lat vanaf de
eerste minuut.
Lees verder onder de foto.
Het was niet zomaar een debuut in een onbeduidend wedstrijdje. 11 maart stond Cambuur-Ajax op het programma. Een uitverkocht stadion en een tegenstander, die in Amsterdam nog met 9-0 over de Leeuwarders was heen gewalst. En toen Ajax al snel scoorde, toen dacht Pieter Bos: ,,Nee, lit it net in wedstriid as yn Amsterdam wurde. Lit it gjin 7-0 of 8-0 wurde.’’
Gaandeweg viel het scoreverloop alleszins mee. Ajax kwam nog op 0-2, maar in de tweede helft scoorde Cambuur twee keer. Toen zag het er naar uit, dat Cambuur een sensationeel gelijkspel zou behalen, mede dankzij een fraaie redding van Bos in de slotfase op een kopbal van dichtbij. Hij dacht: ,,2-2 tsjin Ajax, moaier debút kin ik my net winskje.’’ Maar met een zondagsschot knalde Ryan Gravenberch in blessuretijd via de de paal en ver buiten bereik van Bos alsnog raak: 2-3.
Buitenpost
25 jaar is Pieter Bos, geboren, getogen en woonachtig in Buitenpost en zijn voetballeven lang al keeper. Nou ja, in de F-jes voetbalde hij nog wel eens mee, maar toen al trok het doel. Hij heeft zijn voorliefde voor het keepersvak wel eens proberen te achterhalen en dan komt hij uit bij zijn mem en de rest van de familie. Dat waren en zijn korfballers. Pieter was dat niet, maar zijn moeder vertelde hem al eens: ,,Koest earder in bal fange as rinne.’’
Pieter Bos werd keeper, van de E-tjes, deed mee aan de talentendagen van
SC Heerenveen en viel op, zodanig dat hij werd uitgenodigd voor de Heerenveense voetbalschool. Eenmaal per week trainde hij er en zaterdags stond hij bij de Buitenpost-jeugd onder de lat. Toen hij D-pupil werd, verkaste
hij definitief naar Heerenveen en de jeugdopleiding daar. Niet in de laatste plaats door de steun van zijn moeder, die hem twee keer per week en later nog vaker naar Heerenveen reed.
Het was wel een ingrijpende beslissing voor een dorpsjongen als Pieter Bos om als voetballer zijn club en zijn dorp te verlaten. Immers, niets mooier dan voetballen met je vrienden van het dorp en van de school. Nog mist hij dat sociale aspect wel eens, maar spijt van zijn keuze voor de voetbalschool in Heerenveen heeft hij nooit gehad, want: ,,Elk jonkje dreamt der fan fuotbalprof te wurden.’’
Bij SC Heerenveen doorliep hij de hele jeugdafdeling en aan het eind van elk seizoen was het weer afwachten of hij mocht blijven of moest gaan. Bos: ,,Dat wie altyd wer hartstikkene spannend.’’ Uiteindelijk, aan het eind van zijn periode als A-junior, viel de beslissing, dat hij niet bij SC Heerenveen kon blijven wegens te weinig perspectief. Een plaats in de eerste selectie zat er voor hem niet in.
Cambuur
In 2016 klopte Cambuur figuurlijk aan de deur van huize Bos in Buitenpost. Hij kreeg een contract aangeboden en een plaats in de eerste selectie. Weliswaar achter keepers als Leonard Nienhuis en Harm Zeinstra, maar hij was pas negentien jaar oud en had geduld. Onmiddellijk eerste keeper worden zat er nog niet in. Hij kreeg een plaats op de bank bij het eerste en onder de lat bij de beloften.
Bos kreeg daardoor bij Cambuur toch zijn speelminuten en die zijn onontbeerlijk voor een voetballer en dus ook voor een keeper. ,,As keeper moatst erfaring opdwaan, sa folle mooglik, en dat dochst net op de bank’’, zegt hij. Sonny Stevens kwam als eerste keeper en Bos schikte zich in zijn rol als stand-in.
Tot Stevens begin maart zwaar geblesseerd raakte en Bos wist dat hij meer dan een paar minuten, meer dan een paar wedstrijden, onder lat bij Cambuur zou staan.
Bos: ,,Dat wolle je it leafst, gewoan in sery wedstriden keepe. Moatst in keeper net ôfrekkenje op wat ynfalmenuten of ien wedstrydsje. In keeper moat fertrouwen krije en opdwaan, dêr wurdt er better fan.’’
Die kans op een serie wedstrijden heeft hij nu gekregen en hij hoopt zijn kans te kunnen grijpen. Niet dat hij zichzelf extra onder druk zet, maar lekker is het wel als je op de wedstrijddag weet dat je speelt en een gezonde spanning kan opbouwen. Bos: ,,Dit is myn kâns op sjen te litten wat ik kin, want ik bin 25 jier, ik moat fierder as keeper.’’
Reddingen en missers
Kan een veldspeler nog eens een mindere dag verbloemen met hard werken, een keeper kan dat niet, die wordt afgerekend op fraaie reddingen en eventuele missers. Bos kan tegen die druk en is nuchter: ,,Ast goede reddingen hast, dan liket dat spektakulêr, mar it is dyn taak om ballen tsjin te hâlden. Sa simpel is it. En as it fan de kant ôf liket, datst in blunder makkest, dan hoecht dat net altyd in blunder te wêzen.’’
Een keeper, vaak de meeste ondankbare functie binnen een elftal, moet niet blijven hangen in een misser. Dat is kwestie van mentaliteit en Pieter Bos denkt de juiste mentaliteit te hebben. ,,Ek al omdatst ek dêryn hieltyd erfarener wurdst.’’
Hij heeft na dit seizoen nog een contract van een jaar bij SC Cambuur. Of hij dat op de bank of onder de lat uitdient of dat hij elders zijn keepersheil gaat zoeken en vinden, hij weet het nog niet. Maar één ding staat voor hem als een paal boven water: ,,Ik wol net lang mear op de bank sitte, ik wol keepe, ik bin no yn de bloei fan myn keeperslibben.’’
