‘Ik sil de minsken noch it measte misse’
DAMWÂLD – ,,Wat is de tiid foarby flean’’, zegt Meent Schaafsma als hij terugkijkt op de 43 jaar dat hij in ‘zijn’ fietsenzaak Schaafsma Rijwielen in Damwâld aan het roer stond. Nu hij de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt zet hij een punt achter zijn carrière. Op 25 april staat de koffie en taart in de winkel klaar en krijgt iedereen de kans om Meent de hand te schudden.
oor een samenloop van omstandigheden is Meent Schaafsma de fietsenwinkel van zijn ouders ‘ingerold’. Hij wilde eerst wat anders doen en werkte onder andere in de bouw en bij Prins. ,,Myn earste frou, Sietske, wie goed yn boekhâlden en ik yn fytsen reparearje. Tegearre foarmen we in goed team. Yn 1979 ha we de saak oernaam. Sûnder har wie it my nea slagge’’, vertelt Meent.
Blijdschap en verdriet
Een hoogtepunt in het leven van Meent en Sietske was dat ze dertig jaar geleden een zoon kregen, Harry. ,,Wy tochten dat wy gjin bern krije koenen, dus de blydskip wie grut.’’ Dat Harry andere interesses had dan de fietsenzaak was al snel duidelijk. ,,Hy wie altyd mei kranen dwaande en hat in geweldige baan by WMR yn Rinsumageast.’’ René Hooijenga daarentegen, wist al van jongs af aan dat hij fietstechnicus wilde worden. Hij begon op zestienjarige leeftijd als stagiaire in de zaak en is nooit meer vertrokken. Sterker nog, in 2008 werd hij op 25-jarige leeftijd vennoot. ,,Dit gie hurder as ferwachte trochdat Sietske kaam te ferstjerren. Hja hat sels noch meiholpen om der in Vennootschap Onder Firma fan te meitsjen’’, vertelt Meent. Hij waardeert het dat klanten met hem meeleefden toen zijn eerste vrouw overleed. Ook vond hij het fijn dat ze hem het geluk gunden toen hij opnieuw een lieve vrouw leerde kennen, Ria, met wie hij in 2017 trouwde.
Extra energie
In 2014 is Schaafsma Rijwielen van de Foarwei 148 verhuisd naar de Foarwei 92/94, omdat ze uit hun jasje groeiden.
In dit pand zat voorheen Kommerie Meubelen gevestigd en daarvoor was het een basisschool. ,,Dit is trije kear sa grut dus hjir kinne we hiel wat fytsen kwyt. In moaiere lokaasje hiene wy ús net winskje kinnen’’, zegt Meent, die blij is dat de fietsenzaak in ‘Ikkerwâld’ is gebleven. Door de verhuizing kreeg hij weer extra energie waardoor hij het nog lange tijd kon volhouden. ,,Mar der is troch de jierren hinne in soad feroare. Ik bin net in man fan ‘e kompjûter en tsjintwurdich kinst dêr net mear omhinne. De lêste jierren moat ik de jongerein hieltyd mear freegje om help. Dy druk ha ik aanst net mear.’’
Friese paarden
Het vak van reparateur is met de opkomst van elektrische fietsen ook enorm veranderd. Meent Schaafsma was daarom de laatste jaren vooral actief als verkoper. ,,Ik mei graach in praatsje mei minsken meitsje. Se fertelle my fan alles, want se witte dat se my fertrouwe kinne. Soms fiel ik my mear maatskiplik wurker as fytsferkeaper’’, lacht Meent. Hij voegt eraan toe dat hij de mensen nog het meeste zal missen als hij straks met pensioen gaat. Wel is hij blij dat hij dan meer tijd heeft voor zijn Friese paarden. ,,Ik folgje no menlessen yn Oentsjerk. Dat hie ik folle earder dwaan moatten.’’
De Damwâldster geniet van de paarden en is dan ook blij dat hij begin 2000 de
‘Soms fiel ik my mear maatskiplik wurker as fytsferkeaper’
woonboerderij aan de Achterwei van zijn zwager kocht. Met zijn paarden heeft hij al verschillende prijzen gewonnen en Rixt Zagema rijdt met één van zijn paarden – Fenna – dressuur en werd daarmee dit jaar nog zesde van Fryslân.
Twee kapiteins
Met een gerust hart kan Meent de fietsenzaak overdragen aan René met wie hij zestien jaar lang de fietsenzaak runde. ,,Twa kapiteins op in skip kin dus wol. Asto inoar mar respektearest en goeie ôfspraken makkest’’, stelt Meent. Hij is blij dat hij op 25 april een feest kan vieren zonder beperkingen. Het 50-jarige jubileum kon Schaafsma niet vieren omdat zijn vader Haye toen al ziek was. In 1998 zijn de ouders van Meent allebei overleden. Vijfentwintig jaar later gooide corona roet in het eten. Nu hoopt hij samen met klanten en betrokkenen op 25 april mooie herinneringen op te halen. ,,Want wat ha we wat beleefd’’, zegt Meent. Wat hij verder gaat doen als hij straks meer vrije tijd heeft? ,,Yn elts gefal wol ik graach mear genietsje fan ús pakeen beppesizzers. En foar de rest lit ik it op my ôf komme.’’
