BURGUM – Restaurant & Partycentrum De Pleats bestaat 25 jaar. Tijd om terug te blikken met directeur Geesje Duursma die het restaurant in Burgum samen met haar man Eelke runt. Een topteam, zo blijkt uit haar verhaal. ,,Ik fyn it hiel moai dat we dit tegearre dogge.’’
Tekst: Klasina van der Werf Foto: Marcel van Kammen
‘Wat wiesto noch jong’, krijgt Geesje de laatste tijd vaak te horen. Zij groeide op in Opeinde, boven Vislust, het restaurant van haar ouders waar ze vanaf haar dertiende al meehielp in de bediening. Geesje studeerde Economie in Groningen en begon als formulemanager bij de groothandel van Riemer van der Velde in Bakkeveen. Toen ze op een dag een rondleiding gaf aan studenten, ontmoette ze een leuke leraar op de horecavakschool. Ze kreeg een relatie met de acht jaar oudere Eelke en sindsdien zijn ze onafscheidelijk.
Ondernemersplan
In diezelfde periode kreeg Geesje slecht nieuws te verwerken, ze had schildklierkanker. Dat was in 1996, in dezelfde tijd dat De Pleats in Burgum geprivatiseerd werd. Eelke verzorgde daar de catering dus hij was al annex met het bedrijf. ,,Yn de tiid dat ik siik wie ha ik in ûndernimmersplan skreaun foar De Pleats en de gemeente hat it ús gund’’, vertelt Geesje. Haar ouders verkochten in die tijd hun restaurant en een jaar later huurden Geesje en Eelke De Pleats. ,,It foel my op dat in soad minsken misten wat ús âlden hiene: in restaurant wersto lekker ite kinst mei fleis, in bakje rjappels en ferskillende grienten. En fansels de lekkere vossebessenrol.’’
‘Ik bin hiel wat wend op it gebied fan sûnens, mar boarstkanker is echt heftich’
Cultuur en commercie
Precies dat was vanaf nu verkrijgbaar bij De Pleats. En het werd een succes. Vooral de combinatie van cultuur en commercie werkt volgens Geesje goed. De Pleats had van oudsher een dorpshuisfunctie en de culturele activiteitencommissie is altijd gebleven. ,,As it muzykkorps op woansdei yn de seal oanwêzich wie, woene de gasten graach foarôf by ús ite en nei de tiid koene se by ús terjochte foar in hapke
en in drankje. Kommersjele gasten oan de iene kant makket dat de kulturele kant út kin.’’ Een jaar nadat Geesje en Eelke De Pleats hadden overgenomen besloten ze te trouwen. Vanwege haar ziekte moesten ze wachten met kinderen.
,,Dat mei pas fiif jier nei de bestrielingen.’’ In 2003 en 2004 werden zij verblijd met twee kinderen: Thomas (die nu als Tess door het leven gaat) en Albert.
Undernimme is lifestyle
In het begin stond De Pleats in Burgum en omstreken bekend als ‘oubollig’. Dat veranderde toen Geesje in 1999 werd uitgeroepen tot beste jonge ondernemer van Nederland. Het leverde veel positieve PR op voor het restaurant en dankzij die prijs mocht ze naar Orlando waar ze ook nog de World Young Business Achievers award won voor het concept van De Pleats voor maatschappelijk verantwoord ondernemen. Vanaf dat moment gaf Geesje ook regelmatig lezingen over ondernemerschap. Zij werd het gezicht van De Pleats maar achter de schermen vervulde Eelke als kok minstens zo’n belangrijke rol. ,,Wy folje inoar goed oan. Undernimme is lifesltyle. Wy dogge dit tegearre.’’
Afstand tot de arbeidsmarkt
Inmiddels is het team van De Pleats uitgegroeid tot vijftig medewerkers,onder wie zeven mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. ,,Fan hûs út bin ik wend om stûf troch te wurkjen, mar der is mear as jild fertsjinjen. Wy wolle ek wat tafoege. Ast neigiest dat 70 prosint fan de minsken mei autisme mei in normale ynteleginsje gjin betelle baan hat, fyn ik dat in miste kâns. Dat hat fansels ek te krijen meiús eigen dochter, dy’t in foarm fan autisme hat. En it moaie is, myn man kin der hiel goed mei omgien.’’
‘Wy ha fan alles bydein’
Terugkijkend op de 25 jaar dat De Pleats bestaat is er veel veranderd. Geesje: ,,Earder wiene der in soad brulloften. Sûnt corona is dat hielendal feroare. De merk ferleit him. No fersoargje wy bygelyks folle faker lúkse catering nei in begraffenis. En we organisearje hjir fan alles en betinke der allegear arranzjeminten by. Wy ha fan alles bydein.’’ Een stilzitter is Geesje in elk geval niet. Naast haar werk is ze actief als toezichthouder en voorzitter van het gemeenschapsfonds ‘Oranje Ferbynt’. Ze durft zichzelf intussen ook een echte Burgumer te noemen. ,,Ik fiel my hjir thús en wy fiele ús droegen toch it doarp.’’
Niet zeggen, maar doen
Geesje is blij dat ze haar creativiteit kwijt kan in haar aparte BV Duursma Advies. ,,Eins hâlde alle aktiviteiten dy’t ik doch ferbân meiinoar. Fan ‘ebank ôf kinst in soad sizze, mar úteinlik giet it derom datsto dingen dochst,datst stean moatst op it momint dat derom frege wurdt’’, stelt de onderneemster. Ze voegt eraan toe dat ze geluk heeft met haar man die haar steunt; in alle opzichten. ,,Asto tegearre in saak hast is it belangryk om inoar de romte te jaan. En Eelke is ek de man dy’t wolris tsjin my seit: doch de kompjûter no mar even út.’’
Gastvrijheid
Want hoewel Geesje naar eigen zeggen gezegend is met een hoog energielevel stond haar wereld vorig jaar even stil toen de diagnose ‘borstkanker’ bij haar werd gesteld. ,,Ik bin hiel wat wend op it gebied fan sûnens, mar boarstkanker is echt heftich.’’ Geesje was vier maanden uit de running en is in totaal dertig kilo afgevallen. Helemaal stilzitten kon ze niet. ,,Ik ha myn frije tiid brûkt om oan myn proefskrift oer Gastfrijheid te wurkjen. Gastfrijheid wurdt noch swier ûnderwurdearre.’’ Tijd om daar verandering in te brengen, vindt Geesje. Ze hoopt in september haar onderzoek af te ronden. Ondertussen probeert ze alles wat ze in de praktijk leert in De Pleats wetenschappelijk te onderbouwen. ,,Dat hâldt my skerp.’’
Toekomst
Voor de toekomst willen Geesje en Eelke zich met De Pleats blijven ontwikkelen. Zo proberen ze zich ook meer te richten op een jongere doelgroep. Ook op het gebied van duurzaamheid en‘foodwaste’ is nog veel winst te behalen. Of de volgende generatie het bedrijf op termijn zal overnemen is nog onduidelijk. ,,De jongste hat wol hoarekabloed,mar ik wol neat ôftwinge. Hy is no achttjin jier, ik wie 25. Wy hoopje dat we noch even meikinne, moai tegearre, want wy geane noch elke dei mei wille nei de saak. Mar we sjogge net te fier foarút, want as ik it ôfrûne jier ien ding leard ha, dan is it wol dat it libben net planber is.’’
