DE WESTEREEN – Koffiedrinken met de burgemeester en wethouders en ondertussen vertellen wat je dwars zit? Dat kon het afgelopen weekend bij het winkelcentrum van de Westereen. Barista Hennie Postma verzorgde de heerlijke koffie. Benieuwd naar de gesprekken die er ontstonden?
Inwoners doen ‘effe een bakkie’ met burgemeester en wethouders
‘Dit kan alleen in een gemeente als Dantumadiel’
Lees verder onder de foto.
DAMWÂLD/DE WESTEREEN/FEANWÂLDEN – ,,We hebben dit gemist hoor’’, zegt wethouder Kees Wielstra van Dantumadiel. Het afgelopen jaar konden er vanwege corona weinig fysieke ontmoetingen plaatsvinden. ,,Inwoners zijn echter op ons aangewezen en wij vinden dat de mening van de mensen er toe doet. De gemeente is immers van ons allemaal’’, zo stellen de wethouders en burgemeester van de gemeente Dantumadiel.
Om op een laagdrempelige manier met de mensen in gesprek te gaan bezochten Kees Wielstra, Rommy Kempenaar, Gerben Wiersma en Klaas Agricola de afgelopen weken winkelcentra in Feanwâlden, Damwâld en De Westereen. Hennie Postma uit De Westereen was aanwezig om – op kosten van de gemeente – een heerlijk bakje koffie te verzorgen (zie kader). ,,We hebben wel vaker dorpsrondes gehad met het college, maar dan bezochten we de mensen voor een ontbijt of we hielden collegevergaderingen in het dorp, dat was toch anders’’, stelt Rommy Kempenaar. Nu troffen ze mensen die boodschappen moesten doen deels toevallig. ,,Sommigen schrokken in het begin als ze ons zagen, maar onder het genot van een bakje koffie raakten we al gauw met ze in gesprek. En dan ontdekken mensen dat wij ook maar heel gewone mensen zijn uit één van de dorpen van Dantumadiel met elk hun eigen gezin en zorgen’’, vertelt Kees. Het leverde leuke gesprekken op over allerhande onderwerpen. Zo sprak
Rommy met mensen over de bijstand of werk, bij Kees gingen de gesprekken meer over zorg en over verkeer en Gerben kreeg vooral vragen over
de woningen. De gesprekken waren volgens Gerben niet alleen maar ‘leuk’. ,,Zo praatte ik met een vrouw die eerst heel boos was. Aan het eind van het gesprek zei ze tegen mij: ‘ik ben nog steeds niet tevreden, maar ik ben niet meer boos. Dat vond ik mooi. Want wij kunnen niet alles oplossen, maar we kunnen er wel over praten en proberen uit te leggen waarom we bepaalde beslissingen nemen of waarom iets lang duurt.’’
‘Juist doordat we een overzichtelijke gemeente zijn weten we wat er in de ‘mienskip’ speelt’
Dat de collegeleden samen met een barista op pad gaan in hun gemeente heeft volgens de wethouders ook met de omvang te maken. ,,Als we gefuseerd waren en dus een hele grote gemeente waren geworden, had dit nooit gekund. Dan heb je te maken met meer dan zestig dorpen en een
stad, dat red je niet. Juist doordat onze gemeente een overzichtelijke grootte heeft weten we wat er in de ‘mienskip’ speelt. Door echt naar mensen te luisteren weet je ook wat ze bezighoudt’’, zegt Kees Wielstra. De rollen waren wat dat betreft nu omgedraaid. Meestal is de gemeente de partij die gewend is om informatie te geven, nu was het andersom. Soms leverden de gesprekken meteen concrete resultaten op. Zo vertelde een mevrouw aan de wethouder dat ze het als zelfstandige in de zorg mist om kennis en ervaringen met andere zorgverleners te delen. ,,Ik heb haar meteen gekoppeld aan onze medewerker op de afdeling zorg. Zij kan haar weer in contact brengen met anderen. Zo leveren wij een belangrijke Spin in het web-rol.’’
‘Wij zijn ook maar heel gewone mensen uit één van de dorpen van Dantumadiel met elk ons eigen gezin en zorgen.’’
‘Sommige mensen hebben het hart op de tong’
Bang voor klachten zijn de wethouders en burgemeester niet. ,,Integendeel, het is juist beter om het gesprek aan te gaan als inwoners ergens boos over zijn. Mensen zijn heel verschillend, maar praten over het algemeen respectvol met ons. Gelijkwaardigheid is daarbij heel belangrijk, want onze inwoners accepteren geen autoritaire bestuurders en sommigen hebben het hart op de tong’’, lacht Rommy Kempenaar. Wat de heren opviel is dat de mensen in Damwâld sneller op gang komen dan in Feanwâlden. ,,In Damwâld deden de mensen hun boodschappen meteen om negen uur, maar in Feanwâlden werd het rond elf uur pas druk.’’ De wethouders zijn in elk geval blij dat ze, door zich kwetsbaar op te stellen, inwoners bij de gemeente betrekken en zichtbaar zijn. Gerben Wiersma: ,,Zo weten ze ons in het vervolg vaak ook beter te vinden.’’
