Deze coronacrisis is een test: hoe gaat het echt met ons?

Hoe gaat u om met deze coronacrisis?
“Ik merk dat het mij meer moeite kost een gewoon dagritme te vinden. Normaal gesproken wordt mijn dag ingevuld door werk. Dat valt nu weg. Het doet me denken aan mijn studententijd. Ook in die periode had ik het druk met mijn studie, bijbelkringen, sport, ik deed van alles. Op een gegeven moment werd het me teveel. Ik las een Bijbeltekst waarin stond dat God zegt: ‘Ik zal jullie gebeente sterk maken’. Vanaf dat moment realiseerde ik mij dat ik geleefd werd door de omstandigheden.”

Wat heeft u geleerd van die tijd?

“Ik vergelijk het weleens met een schelp. Ik zit daar veilig in. Als ik naar mezelf kijk is mijn ‘weekdier’ in die schelp niet zo sterk. Ik leef vanwege mijn omhulsel. De vraag is: als ik dat omhulsel niet had, zou ik dan nog leven? Heb ik ruggengraat? En hoe krijg ik mijn ‘gebeente’ krachtig? Ik heb in die tijd geleerd om van binnen sterk te worden. Dat komt nu, in deze coronatijd, weer terug. Wij maken dat nu met z’n allen mee. We leven in die schelp van de dingen die we moeten en van alles wat er van ons wordt verwacht. Dat valt nu allemaal weg. Als de buitenkant kwetsbaar wordt, moet je van binnen sterk zijn. Dus precies andersom dan dat we gewend zijn.”

Hoe kun je van binnen sterker worden?

“In deze tijd worden we teruggeworpen op onszelf. Hoe maak je jezelf krachtiger? Als gelovige doe ik dat door elke dag een stukje uit de bijbel te lezen en daarover te bidden. Ook al is het maar tien minuten. Dat is voor mij de manier om sterker te worden. Ik probeer anderen er ook bewust van te maken dat ze sterker kunnen worden van binnen nu ze minder afleiding
hebben. Keerzijde is dat ze zich nu lamlendiger voelen doordat ze minder te doen hebben: ledigheid is des duivels oorkussen. Daar moet je voor waken door structuur in je dag aan te brengen, bijvoorbeeld door een dagplanning te maken. Ik merk zelf ook dat ik dat nodig heb. Als ik op een dag niks gedaan heb heeft dat alleen maar een negatief effect. Eigenlijk is deze coronacrisis voor velen een test: Hoe gaat het echt met ons?”

Wanneer kunnen we weer een dienst van u meemaken als predikant?
“Met Hemelvaart – 21 mei zal ik dit onderwerp ook ter sprake brengen tijdens de kerkdienst die online uitgezonden wordt. Dat zal nog in een lege kerk zijn. Normaal gesproken zit de kerk in De Westereen juist vol. Daar ben ik heel blij mee. Er zijn sinds mijn komst wel dingen veranderd.

Zo probeer ik de dienst aantrekkelijk te maken door duidelijke taal te spreken, een beamer met plaatjes te gebruiken en muziek die mensen aanspreekt. Niemand draait toch orgelmuziek in de auto? Sommige mensen moeten aan mijn werkwijze wennen, maar over het algemeen merk je dat het leeft in de Westereen. De gemiddelde leeftijd van de kerkbezoekers is nog steeds rond de zestig jaar, maar er komen steeds meer ouders met kinderen en ook jongeren naar de dienst.”

‘Als de buitenkant kwetsbaar wordt, moet je van binnen sterk zijn’

Wat zou er in de toekomst nog meer veranderd moeten worden in de kerk?

“We moeten nog meer met de tijd meegaan, flexibel zijn en bruisender worden. Dat past ook bij De Westereenders. Dat zijn creatieve mensen die wel in zijn voor wat nieuws. Normaalgesproken zijn we gewend om met elkáár te praten. In de kerk ben ik bijna alleen maar aan het woord en niemand spreekt me tegen. Dat is eigenlijk niet meer van deze tijd. Ik mis momenteel wel het contact met de mensen. Even koffiedrinken met elkaar, voor en na de dienst. Wat ik nog het ergste vind is dat ik mijn werk als pastoraal werker niet meer kan doen. Als iemand op sterven ligt kan ik niet met diegene in gesprek gaan als hij of zij dat wil. Ik hoop dat ze die regels versoepelen, want dat is eigenlijk te gek voor woorden.”