BUITENPOST/KOLLUM – Doetie Oppedijk-Dijkstra (72) uit Buitenpost heeft na 42 jaar haar armband terug. Ze verloor de zilveren armband met bedels van haar drie kinderen tijdens de strenge winter van 1979. ,,Ik had nooit verwacht dat ik deze armband ooit weer terug zou zien.’’
Lees verder onder de foto.
Het gebeurde in februari 1979, er lag een dik pak sneeuw. ,,Mijn vader lag in het ziekenhuis en ik had nog geen auto. Daarom liep ik door de sneeuw naar mijn moeder haar huis, even verderop. Samen zijn we in de auto naar het ziekenhuis in Leeuwarden gegaan. Toen we weer thuis waren ontdekte ik dat ik mijn zilveren armband met daarop de namen van mijn kinderen kwijt was’’, vertelt Doetie. Ze weet nog goed dat ze overal gezocht heeft om haar armband. In de auto, op straat en in het ziekenhuis. Maar hij was nergens te vinden. ,,Toen de sneeuw gesmolten was heb ik nogmaals gekeken of ik de armband ergens zag liggen. Op een gegeven moment heb ik me er bij neergelegd dat de armband weg was.’’ Haar vader overleed niet veel later, in april 1979.
Mysterie
Ruim 42 jaar later, komt Minny Bremer (64) uit Kollum de armband met
drie kinderkopjes tegen in een sigarendoos van haar vader als ze de spullen van haar ouders opruimt. ,,Mijn moeder is net verhuisd naar Meckama State in Kollum, dus waren we alles aan het opruimen. Ik liet de armband aan mijn dochter Anita zien.
We hadden geen idee van wie deze was. Ik vermoed dat mijn broer de armband heeft gevonden toen hij ongeveer acht jaar was, maar dat weet ik niet zeker. Hij is inmiddels overleden. Mijn moeder weet ook niet hoe ze aan de armband komt, dus het blijft een mysterie’’, vertelt Minny die haar dochter Anita (41) vroeg om de armband op Facebook te plaatsen. Anita: ,,Op de armband stonden de namen van de drie kinderen, Aukje, Jenny en Jan inclusief de geboortedata. Dat heb ik op Facebook gezet met een foto van de armband erbij.’’
Social media
Op datzelfde moment was Aukje bij haar moeder te koffiedrinken. Ze zag
dat ze op Facebook ‘getagd’ was door haar schoonzusje die weer een vriendin was van een collega van Anita. ,,Mist mem in earmbân?’’, zei ze tegen haar moeder. ,,Nee’’, zei Doetie. Haar man Jan herinnerde haar eraan dat ze ruim veertig jaar geleden wel een armband was kwijtgeraakt. De namen en het geboortejaar klopten precies met de armband op Facebook dus dat kon niet missen. Aukje liet Anita via een persoonlijk bericht weten dat de armband
inderdaad van haar moeder was en dat ze die 42 jaar geleden kwijt was geraakt. Anita: ,,Na anderhalf uur was de armband terecht. Het was in die tijd maar liefst 77 keer gedeeld. Er wordt vaak negatief gedaan over social media, maar in dit geval had het een positief effect.’’ Nog diezelfde avond reed Doetie met een bos bloemen naar Kollum om haar armband op te halen. ,,Een bloemetje om hen te bedanken dat ze de armband al die tijd in bewaring hebben gehouden’’, stelt Doetie die heel blij is dat ze haar armband weer terug heeft.
Verjaardagscadeau
De sluiting van de armband is stuk, die laat Doetie weer repareren. En ze gaat ‘em oppoetsen zodat ze de armband weer kan dragen. Inmiddels is de familie uitgebreid met negen kleinkinderen, één achterkleinkind en het tweede achterkleinkind is op komst. ,,Misschien vraag ik van alle kleinkinderen ook wel een bedel voor mijn armband, een leuk verjaardagscadeau’’, lacht Doetie. Eén ding is zeker, ze zal er deze keer goed op passen. Want dit is een armband geworden met een verhaal. Een verhaal om nooit te vergeten.
