‘Wy meitsje woarst en fleis wer lykas eartiids’
DE WESTEREEN – Slagerij Dantuma uit De Westereen bestaat negentig jaar. Net als in 1932 staat er een Albert Dantuma aan het roer. Speciaal voor deze gelegenheid dook Albert de geschiedenis van het familiebedrijf in en één ding is zeker, er is in de negentig jaar dat Slagerij Dantuma bestaat heel wat gebeurd.
Lees verder onder de foto.
Albert Klaas Dantuma werd in 1906 geboren en groeide op in Wâlterswâld, als tweede kind van Klaas en Hendrikje Dantuma. Zijn moeder stierf in 1914 in het kraambed, nadat zijn broertje Edzer werd geboren. ,,Dat wie net in maklike tiid, in earmoedige perioade ek. Pake is al jong foar himsels begûn. Op syn 22e iepene er yn Bussum syn earste slachterij. Dat gebou is der noch altyd’’, weet Albert Dantuma. Een paar jaar later ontmoette zijn pake Gertje Dantuma, slagersdochter van Sikke Dantuma uit Driezum. Dezelfde achternaam, maar wel van een andere tak Dantuma. Albert Klaas en Gertje kochten de slagerij met het bijbehorende huis van de familie Leegsma aan de Tsjerkestrjitte in De Westereen. ,,Sy hiene gjin bern, dus ek gjin opfolger foar de slachterij’’, legt Albert uit. Op 28 oktober 1932 trouwde het stel en een dag later gingen ze aan de slag in de slagerij.
Voormalige slagerswinkel
In datzelfde huis aan de Tsjerkestrjitte vertelt Albert Dantuma nu het verhaal van zijn familie. Hij woont hier nog steeds met zijn vrouw Geessiene en hun vier kinderen. ,,Myn heit, Klaas Dantuma, is hjir berne en ik ek’’, vertelt Albert die de voormalige slagerswinkel nu als kantoor gebruikt. ,,Yn ‘e oarloch siet hjir sels noch in Dútser ynkwartiere’’, weet Albert. vier kinderen. ,,Myn heit, Klaas Dantuma, is hjir berne en ik ek’’, vertelt Albert die de voormalige slagerswinkel nu als kantoor gebruikt. ,,Yn ‘e oarloch siet hjir sels noch in Dútser ynkwartiere’’, weet Albert. Na de oorlog heeft zijn pake de slagerij meerdere keren uitgebreid waardoor de
slachten productie toenamen. Je zag de bestelauto’s vol met handel vertrekken en die kwamen ’s avonds weer vol met retourhandel terug. Al snel werd een tweede filiaal geopend aan de Noarder Stationsstrjitte waar Rintje van der Meulen de zaken waarnam. In 1978 werd er een compleet nieuwe winkel gerealiseerd aan de Noarder Stationsstrjitte, naast de oude winkel. Tegelijkertijd werd ook de winkel in de Tsjerkestrjitte gesloten. Hier concentreerden de slagers zich vanaf dat moment puur op de productie, terwijl de verkoop vanuit de nieuwe winkel plaatsvond. Albert hielp als jongetje al mee in de slagerij. ,,As 13-jierrige mocht ik al in baarch slachtsje, swier wurk, mar krigest der wol spierballen fan’’, herinnert Albert zich. Zijn vader had inmiddels het stokje overgenomen van zijn pake.
Eigen kruidenmengerij
Vanaf 1993 is Dantuma gestopt met slachten vanwege de steeds strenger wordende eisen. Het was voordeliger om het uit te besteden bij Kroon Vlees in Groningen. Wel zijn ze met de worstmakerij doorgegaan. ,,Al jierren meitsje wy ús eigen ambachtlike woarst mei in eigen krûdenmengerij. Hjir binne gjin ûnnedige konservearringsmiddels oan tafoege. Se binne suver ambachtlik makke neffens resepten fan generaasjes werom’’, vertelt Albert Dantuma die in de voetsporen van ‘heit en pake’ trad door de zaak van zijn vader Klaas over te nemen. konservearringsmiddels oan tafoege. Se binne suver ambachtlik makke neffens resepten fan generaasjes werom’’, vertelt Albert Dantuma die in de voetsporen van ‘heit
en pake’ trad door de zaak van zijn vader Klaas over te nemen. ,,Toch sit ík wer oars yn inoar. Myn beppe wie in soarte ‘Klazien út Zalk’ mei har krûden út de natuer en ik tink dat ik dat erft ha. Ik fyn it moai om mei sûn iten dwaande te wêzen.’’
E-nummer vrij
Door de opkomst van de supermarkten in de jaren ’60 en ’70 werden steeds meer e-nummers aan producten toegevoegd zodat ze zo lang mogelijk houdbaar konden blijven. Albert is zich daarin gaan verdiepen en heeft in 2009 een e-nummer vrije lijn opgezet, zonder kleurstoffen en smaakversterkers. Hij maakt de worst en het vleeswaar weer net als vroeger, met als basis Keltisch zeezout (dat in verhouding veel minder natrium bevat omdat het boordevol sporenelementen zit) en kruiden. Klanten uit het hele land weten Slagerij Dantuma te vinden vanwege deze (h)eerlijke producten. Vol passie vertelt Albert over het ontwikkelen van nieuwe producten waar hij nog altijd een uitdaging in ziet. Zorgen zijn er ondertussen ook, over de hoge energieprijzen die voor hem vijf keer zo hoog zijn geworden vanwege de koelingen in de slagerij. Met zonnepanelen en heatpipes probeert hij de kosten zoveel mogelijk te beperken. Dan zijn er nog de discussies over het minder eten van vlees vanwege het milieu. ,,Der bliuwe genôch útdagingen foar de takomst en ik doch myn bêst om alles draaiende te hâlden. Toch bin ik net bang, want ik wit dat God in plan mei my hat. Alles wat mooglik is dat doch ik en it ûnmooglike lis ik by God del.’’
