HURDEGARYP/DE WESTEREEN/HOLWERD – Marcel van Kammen, afkomstig uit De Westereen en nu inwoner van Hurdegaryp, heeft de Groene Camera van 2022 gewonnen. Hij won niet alleen een prijs in twee verschillende categorieën, maar maakte ook nog eens de beste natuurfoto van het jaar.
Lees verder onder de foto.
Op het moment dat hij de foto schoot wist Marcel dat hij hier een prijs mee zou winnen. ,,Ik heb mijn vrienden zelfs een schermafbeelding geappt en gezegd: hiermee win ik een fotowedstrijd’’, vertelt Marcel. Hij weet nog precies wanneer hij de winnende foto van drie veldmuizen maakte. Dat was in oktober 2021 tijdens een stevige noordwesterstorm op de pier van Holwerd. Op dat soort momenten weet Marcel dat hij als natuurfotograaf bij de zeedijk moet zijn. ,,Bij springvloed stijgt het water en overstromen de kwelders. Veldmuizen, maar ook ratten en hazen hebben het dan moeilijk en vluchten naar de zeedijk’’, legt hij uit. Zo ook deze veldmuizen die met hun verwaaide vachtjes dicht tegen elkaar aankruipen. ,,Technisch gezien is het een simpele foto, maar juist de emotie maakt het zo speciaal. Hoe dit veldmuisje tussen de andere twee opgepropt zit maakt het zo ‘skattich’. Alles klopt.’’
Lees verder onder de foto.
Marcel van Kammen wint Groene Camera
‘Juist het fotograferen van dieren en mensen in deze regio vind ik leuk’
Hoewel Marcel van Kammen (38) uit Hurdegaryp nuchter en bescheiden is en blijft, beseft hij dat het toch wel knap is dat zijn foto uit duizenden inzendingen is gekozen tot beste natuurfoto van het jaar. Wie denkt dat hij deze foto even in vijf minuten heeft gemaakt heeft het mis. Natuurfotografie is een vak. ,,Maar als het niet mijn hobby was geweest, had ik er nooit mijn werk van kunnen maken.’’
Marcel is geboren en getogen in De Westereen. Zijn vader – Johannes van Kammen die elke maand de natuurrubriek in deze krant verzorgt – is een echte natuurman. ,,Ik ha it fan ús heit meikrigen’’, zegt Marcel. Als klein jongetje speelde hij altijd al in de natuur en zijn vriendje was net als hij gek op vogels. ,,We maakten altijd nestkastjes en zochten nestjes. Aan ‘aaisykjen’ deed Marcel niet mee. ,,Ik ging wel met de vogelwacht mee, maar zag er het nut toen al niet van in om de eieren mee te nemen.’’
‘Eigenlijk houd ik helemaal niet zo van fotowedstrijden en hoef ik niet de beste te zijn, maar dit is toch wel heel leuk.’
Op de basisschool wist Marcel al meer van vogels dan zijn eigen meester. ,,Zo wist onze meester niet dateenkiwieenvogelwas.Vervolgens heb ik een spreekbeurt over kiwi’s gehouden. Ik weet ook nog dat er op een dag een ijsvogeltje tegen het raam van de school vloog. Samen met mijn vriendje hebben wij toen de klas van alles verteld over ijsvogels, waar ze broeden en zo. It siet der al betiid yn’’, lacht Marcel.
Opleiding Fotografie
Na de basisschool wist hij echter niet wat hij wilde, dus koos hij eerst voor een ICT-opleiding. ,,Dat sloeg eigenlijk nergens op’’, geeft hij achteraf toe.
Rond zijn vijftiende/zestiende was de natuur even minder in beeld en na een jaar ‘doelleas wurk’, kwam hij van de één op de andere dag op het idee om ‘iets’ met fotografie te doen. ,,Het schooljaar was al drie weken begonnen, maar ik kon nog instromen voor de opleiding Fotografie aan de Friese Poort.’’
Vanaf dat moment ging Marcel steeds vaker met zijn camera de natuur in. Zijn leraar adviseerde hem vooral geen natuurfotograaf te worden omdat daar weinig werk in te vinden was. Maar daar trok Marcel zich weinig van aan en hij koos voor een stage bij een stockbureau voor natuurfoto’s in Noord-Holland. Zijn tweede stage was bij de Leeuwarder Courant. Na zijn stage begon hij als freelancer bij de krant en vier jaar later kreeg hij steeds meer opdrachten, doordat alle vaste fotografen werden ontslagen.
Eerste foto
De eerste foto die hij maakte voor de Leeuwarder Courant weet hij nog goed. Dat was op de dag dat burgemeester Marga Waanders geinstalleerd werd als burgemeester van Dongeradeel. ,,Ze kwam met een boot aan en liep via een loopplank naar de vaste wal. Ik was net te laat om de foto te maken, dus vroeg ik haar of ze nog een keer over die plank wilde lopen. Later hebben we het daar nog weleens over gehad. Normaalgesproken had ze dat nooit gedaan, maar ze vond het juist zo leuk dat ik dat als jonge fotograaf aan haar vroeg.’’
Vlak na zijn studie won Marcel meteen al een prijs in Frankrijk voor beste foto in de categorie vogels. ,,Ik had een foto van een strandloper gemaakt, één van de meest gefotografeerde vogels. Naar aanleiding van die prijs was er een expositie van mij te zien in Frankrijk met zo’n 25 foto’s.
Dat was wel grappig, want ik spreek geen woord Frans. Dus ik heb maar wat geknikt en ‘oui’ gezegd toen die Fransen tegen mij begonnen te praten.’
Lekker de natuur in
Marcel heeft nu de luxe om alleen nog foto-opdrachten te doen die hij leuk vindt. Het liefst gaat hij lekker de natuur in om te fotograferen, of hij vliegt van hot naar her om foto’s te maken voor de krant. Het maakt hem niks uit, als hij maar naar buiten kan. Wat er zo mooi is aan het fotograferen van vogels? ,,Dat er zoveel verschillende soorten zijn en dat ze kunnen vliegen. Dat maakt het werk zo spannend: lukt het wel of niet om de foto te maken. Vogels zijn zo onvoorspelbaar en dan is het de kunst om de foto toch zó te maken zoals ik het in mijn hoofd heb.’’
Momenteel fotografeert Marcel voor verschillende kranten en natuurmagazines. En voor de Westereender. ,,Juist het fotograferen van dieren en mensen in deze regio vind ik leuk. Ik hou ervan om bij mensen over de vloer te komen met aparte hobby’s, zoals die man die laatst in de Westereender stond met zijn typemachines’’, vertelt Marcel die inmiddels heel wat mensen op de foto heeft gezet. En dat heeft hij geweten toen hij op 21 mei in het Museon in Den Haag werd uitgeroepen tot winnaar van de Groene Camera 2022. ,,Mijn telefoon ontplofte met felicitaties. Zelfs de burgemeester stuurde mij een bericht. Eigenlijk houd ik helemaal niet zo van fotowedstrijden en hoef ik niet de beste te zijn, maar dit is toch wel heel leuk.’’
‘Oars as oars’
En nu? Voor Marcel verandert er niet zoveel. ,,Ik ga gewoon door met wat ik altijd doe. Lekker de natuur in en foto’s maken zoals ik het mooi vind. En dat is net altijd ‘oars as oars’. Dat zal wel wat Westereenders zijn’’, lacht Marcel. Eén ding is zeker. De beste fotograaf van Nederland blijft de regio Noordoost-Friesland trouw. ,,Ik mei hjir graach omslaan. Dit is de moaiste regio fan Fryslân.’’
