DE WESTEREEN – De donkerrode brandweerkazerne aan de Roazeloane is niet te missen. Sinds 2014 is dit pand het domein van het brandweerkorps van De Westereen. Inmiddels telt het team 18 brandweermannen; stuk voor stuk vrijwilligers die voor elkaar door het vuur gaan. Een hecht team, dat bovendien op zoek is naar nieuwe brandweermannen én brandweervrouwen. Geïnteresseerde kandidaten zijn van harte welkom tijdens de wervingsdag op 15 maart. “Ast passy hast foar de brânwacht, moatst seker komme!”
Het is al gezellig druk in de brandweerkazerne aan de Roazeloane. In de kantine zitten Piter Dijkstra, Jan Smid, Wieger Jellema en Louw van der West aan de koffie. Alle vier gingen ze iets eerder weg van hun werk om op tijd te zijn voor het interview aan het einde van de middag. Het kenmerkt het enthousiasme en de betrokkenheid van de vier mannen, die vol passie vrijwilliger zijn bij de Westereender brandweer. Waar Piter, Jan en Wieger twee jaar geleden startten met hun opleiding is Louw al zeven jaar brandweerman. Maar verschil in hiërarchie is er allerminst tussen de heren. “Wy binne ien team, mei ien missy: klearstean foar in oar as dat nedich is.”
“Wy binne ien team, mei ien missy:klearstean foar in oar as dat nedich is”
Een gedegen opleiding
Daarmee verwoordt het viertal precies wat het werk bij de vrijwillige brandweer inhoudt: klaarstaan voor mens of dier in een noodsituatie. Daarbij is het blussen van branden slechts één onderdeel. De vrijwilligers komen namelijk ook in actie bij dieren in nood, situaties met gevaarlijke stoffen en ongelukken. “Fan de bekende kat yn de beam dy’t der net mear útdoart oant in bedriuwsûngelok mei zoutzuur; ús ynsetten binne hiel ôfwikseljend”, legt Jan uit. “Just dat makket ús wurk sa moai.”
Van branden blussen tot gewondenverzorging; om alle disciplines te beheersen, volgt iedere vrijwillige brandweerman of -vrouw een zeer gedegen opleiding van zo’n twee jaar. “Begjinst mei it ûnderdiel ‘levensreddend handelen’. Tink bygelyks oan reanimeare of in drukferbân of tourniquet oanlizze”, vertelt Wieger. “Dêrnei folgest it ûnderdiel ‘brân’. Dêrfoar oefenst yn it oefencentrum yn Wijster yn Drinte. Ferfolgens krijst les yn ’technische hulpverlening’ foar ûngelokken mei auto’s, beammen, treinen, bussen en sa. En ta beslút folgest lessen ‘incidentenbestrijding’, wêrby’t it giet om gefaarlike stoffen lykas gaslekken of bitende stoffen.”
Blindelings op elkaar vertrouwen
Om de opleiding af te sluiten, volgt een gecombineerd examen, waarbij de brandweermannen en brandweervrouwen zowel in theorie als in de praktijk hun kennis en vaardigheden moeten laten zien. Dat betekent overigens niet dat deze
vrijwilligers in opleiding twee jaar lang moeten wachten voordat ze in de brandweerauto mogen stappen. “Ast it earste ûnderdiel brân yn de opleiding helle hast, meist mei op ‘uitruk’”, vertelt Piter. “Dêrtroch wurdst fuortendaliks ûnderdiel fan it team. Dat makket dit wurk sa moai: ast it brânwachtpak oan hast, bist allegearre itselde. Dan docht oplieding, jild of status der net ta. Wy binne allegearre gelyk.”
“Wy moatte blyn op elkoar fertrouwe kinne”
Dat gevoel van gelijkheid en broederschap is essentieel om je werk goed te kunnen doen. “Wy moatte blyn op elkoar fertrouwe kinne”, legt Louw uit. “Moatst presys fan dyn maat witte wat hy docht.” Daarvoor werkt het team met een heldere taak- en rolverdeling. In de brandweerauto passen zes mensen en de plek waar je zit, bepaalt wat jouw taak is. Zo is er een chauffeur, een bevelvoerder en zitten er vier man achterin. Deze vier mannen achterin vormen bij een THV-inzet (Technische Hulpverlening) een technisch team van twee personen, een beveiliger en een gewondenverzorger. “De taken hingje ek ôf fan de situaasje”, legt Louw uit. “As wy nei in brân moatte, dan ha wy in ‘aanvalsploeg’: dat binne de minsken dy’t blusse. En der binne minsken dy’t soargje foar de ‘waterwinning’. It is dus mar krekt wat de melding en dyn taak dêrby is.”
Rennend uit de kapperszaak
Wat die melding ook is, één ding is zeker: als de pieper gaat, laat je gelijk alles vallen waar je mee bezig bent. “Bist op it sportfjild, stiest yn de winkel of hast de keet fol famylje foar dyn jierdei: it makket allegearre neat út”, lacht Jan. Zo is er het verhaal van een brandweercollega die al eens rennend de kappersstoel verliet nadat z’n pieper ging. Wie die oproep van een pieper als een verplichting ziet, moet geen brandweerman worden, benadrukt Jan. “Moatst net tinke ‘ik móat wer’, mar moatst tinke ‘ik méi wer’. Dêr sit in hiel grut ferskil tusken. Ast dy passy foar dit wurk net hast, hâldst it net lang fol.”
Ook voor het geld hoef je het niet te doen, weten de heren inmiddels. Toch krijgen ze er allemaal iets onbetaalbaars voor terug: een vriendengroep die voor je door het vuur gaat. “As ik yn ús app set: ‘Hé mannen, ik ha help nedich’ dan wit ik seker dat se foar my klear steane”, vertelt Piter. Dat hechte groepsgevoel wordt alleen maar sterker in de loop der jaren, merkt hij zelf. “Wy meitsje fansels dingen mei dy’t in oar net sjocht of docht. Dat binne saken dy’tst thús of mei dyn kroechmaten net diele kinst, mar wol mei dizze mannen. It brânwachtkorps fielt yntusken as in twadde famylje.”
“It brânwachtkorps fielt as in twadde famylje”
Het thuisfront is onmisbaar
Geen zorgen: ook de ‘eerste familie’ van de 18 brandweermannen wordt niet vergeten. Zo is er elk jaar een familiedag en organiseert de eigen personeelsvereniging jaarlijks een uitje ‘met aanhang’. Ook organiseren de partners jaarlijks zelf hun eigen uitje. Louw: “It thúsfront moat achter dy stean, dat is ûnmisber. Op de gekste tiden giet dyn pieper, dus dat freget ek fan dyn gesin om fleksibiliteit. Ik stie ôfrûne wykein op it sportfjild doe’t myn pieper gong. Dan witte de bern: heit moat no fuort. Dat freget ek fan harren dat se begripe wat ik doch.” Naast het thuisfront is ook begrip en ruimte van je werkgever essentieel. Louw: “Wat foar de bern jildt, jildt ek foar dyn baas. It kin wêze datst as brânwacht samar ynienen fuort moatst.”
Hét profiel voor de perfecte brandweerman of brandweervrouw bestaat niet, weten de vier heren. Wieger: “Elkenien hat syn eigen kwaliteiten, mar moatst yn elk gefal 18 jier, sportyf, sosjaal en stabyl wêze.” Daar voegt hij nog een belangrijk kenmerk aan toe: bereidwillig. “Moatst elk momint dat dyn pieper giet yn aksje komme. Ek as it midden yn de nacht is. It is gjin ‘9 tot 5 baan’. Mar wol it allermoaiste wurk fan de wrâld”, belooft hij. En niet onbelangrijk om nogmaals te melden: het brandweerkorps in De Westereen zoekt mannen én vrouwen. “Wy binne no mei 18 manlju, mar froulju binne fan herte wolkom”, benadrukken de vier heren.
Volop actie tijdens de wervingsdag
Voor iedereen die enthousiast is, organiseert het brandweerkorps in De Westereen op zaterdag 15 maart een wervingsdag. Naast een kijkje in de kazerne en een blik in de brandweerwagen kunnen geïnteresseerde kandidaten ook zelf de handen uit de mouwen steken. Zo staat er een container op het kazerneterrein waarin een woningbrand wordt gesimuleerd. “Wa’t wol, mei yn brânwachtpak en mei in zuurstoftank op de rêch de kontener yn om te sjen hoe’t soks is”, vertelt Louw. “Fansels ûnder begelieding, mar it is wol hiel realistysk watst yn de praktyk tsjinkomst.”
Daarnaast staat er een hoogwerker op het terrein die bezoekers een adembenemend kijkje biedt over de omgeving en tegelijkertijd test hoe het met je hoogtevrees zit. En wie wil, mag tot slot een tweetal technische apparaten uit de brandweerauto testen. Louw: “Der stiet in sloopauto dy’t stikken knipt wurde mei en ek kinst de ‘spreider’ útteste.” Kortom: voor iedereen die nog twijfelt is de wervingsdag een absolute aanrader.
