Banden knarsen, modder spat omhoog. Een mountainbiker vliegt door de lucht, zijn fiets onder hem. Met een doffe klap raken de banden de grond weer. Hij stuurt naar links, precies op tijd voor de volgende uitdaging: een zes meter hoge zandbult en een slingerend pad dat in de bomen verdwijnt. Zijn lichaam hangt tegen het frame, de bomen razen langs hem heen. Bikepark Dokkum leeft onder zijn wielen.
Bikepark Dokkum, gelegen op een natuurlijke heuvel naast de sportvelden van Be Quick, het zwembad en de kinderboerderij, is in volle gang. Een bike- of skillspark bestaat uit een onverhard stuk terrein waar technische elementen uit de mountainbikesport in een veilige setting kunnen worden geoefend. Bikepark Dokkum biedt zeven trails, en hoewel ze nog niet allemaal volledig gereed zijn, krijgen ze geleidelijk vorm en beloven ze stuk voor stuk een spannende toevoeging te worden voor mountainbikeliefhebbers.
Modderbulten en kombochten
Jan-Albert Noordstra, voorzitter van de mountainbikevereniging ATB Dokkum, wijst de trails aan. “Vanaf de metalen container (die binnenkort volledig wordt afgedekt met aarde) boven op de heuvel kun je met je fiets naar beneden crossen”, legt hij uit. Een van de favorieten is het zogenaamde flowline, waar sporters hun techniek kunnen perfectioneren in steile kombochten. “Hier moet je echt soepel doorheen sturen”, vertelt Jan-Albert. Daarnaast is er de jumpline, een traject met twee gigantische modderbulten waar rijders als het ware overheen vliegen. “Zelf durf ik dat niet meer”, lacht hij, “maar onze jongere fietsers vinden het geweldig.”
Het Bikepark is er niet alleen voor de doorgewinterde mountainbiker. Hoewel sommige routes door de begroeiing momenteel nog niet volledig begaanbaar zijn, zijn er bijvoorbeeld technische trails voor fietsers die willen werken aan hun lichaamsbeheersing. Daarnaast slingert er een klimroute door het bos, perfect voor wie graag in een natuurlijke omgeving uitgedaagd wordt. “En voor de jongste avonturiers, vanaf zes jaar, is er een speciaal gedeelte waar ze veilig hun eerste meters op de mountainbike kunnen maken,” vertelt Jan-Albert. “Hier kunnen de kleintjes spelenderwijs kennismaken met de sport.”
Uit de hand gelopen hobby
Drie jaar geleden begon Bikepark Dokkum als een bescheiden hobbyproject. Jan-Albert en een vriend, beiden fervente mountainbikers, raakten geïnspireerd door de technische routes die ze in Duitsland tegenkwamen. “In het Teutoburgerwald proefden we de echte uitdaging”, vertelt Jan-Albert. “Daar draait het om techniek, om lichaamsbeheersing, niet om lange afstanden.” Die technische uitdaging ontbrak in Noord-Nederland, waar de focus vooral ligt op cross country trails zoals in Appelscha en Lauwersoog. “Een plek waar je je vaardigheden kunt aanscherpen, meer springen, meer snelheid, meer techniek. Dat misten we hier en dat wilden we met het Bikepark creëren.”
In samenwerking met de gemeente werd er gezocht naar een geschikte locatie, en al snel viel de keuze op het Tolhuispark, want: “Dit is een echte bult!”, vertelt Jan-Albert met een glimlach. “Gratis hoogtemeters voor Bikepark Dokkum – iets wat hier in het noorden zeldzaam is. Om zo’n heuvel zelf aan te leggen, zou je duizenden kuubs grond moeten aanvoeren, wat een groot en kostbaar project zou zijn. Maar hier ligt de heuvel er al. Dat was een ontzettend grote plus.”
Van zonsopgang tot zonsondergang kan er vrij gefietst worden in het park. “Vanaf het moment dat we de eerste schep in de grond staken, zagen we hier al talloze kinderen spelen en biken,” vertelt de voorzitter. Langzaam maar zeker nam de professionaliteit toe; er werd een vereniging (ATB Dokkum) opgericht en er werden verschillende
trails aangelegd. Tegenwoordig vindt er elke vrijdag training plaats voor een groep van zo’n vijf tot twaalf bikers.
Letterlijk bergen verzetten
“Onze vrijwilligers verzetten letterlijk bergen,” zegt Jan-Albert terwijl hij wijst naar de modder en het zand aan de voet van het Bikepark. Het park ligt in een gebied waar de natuur vrij haar gang kan gaan, wat leidt tot onkruid en overwoekering. “Gelukkig hebben we een geweldige groep vrijwilligers die zich hier met hart en ziel voor inzetten – dat is fantastisch!” Mochten er daarom nog doe-het-zelvers zijn die graag meehelpen met kruien, schroeven en zagen of een keer op een shovel willen rijden, dan zijn die van harte welkom, volgens Jan-Albert. “En laten we onze sponsoren niet vergeten; zonder hen zouden we niet zijn waar we nu staan.”
De drempel om in te stappen in het mountainbiken is laag. Jan-Albert: “Ieder voor- en najaar organiseren we drie Start To Bike-zondagen. Tijdens deze sessies leggen we de absolute basisvaardigheden uit: hoe je op je fiets zit, hoe je hem afstelt, hoe je remt en vooral hoe je dat niet doet. Het is helemaal niet moeilijk of eng. Na drie zondagen zul je merken dat je al meer plezier haalt uit bijvoorbeeld het fietsen van de mountainbikeroute in Appelscha.”
Als Jan-Albert gevraagd wordt naar zijn favoriete trail, verschijnt er een klein glimlachje op zijn gezicht. “Ik fiets niet meer,” zegt hij. “Maar de technische banen waren altijd mijn favoriet. Die lichaamsbeheersing, dat is echt het mooiste.” Nu hij niet meer op de fiets zit, zou hij daarom graag zijn rol als voorzitter overdragen. Tot nu toe heeft hij nog niemand gevonden om het stokje aan over te dragen. “We zijn op zoek naar iemand die dezelfde passie voor mountainbiken en het park heeft,” zegt hij. “Iemand die de handen uit de mouwen wil steken voor de mountainbikesport. Dat zou geweldig zijn.”
